Historia

Pierwszy dom zakonny w Gdańsku – Wrzeszczu założyli w 1927 roku niemieccy pallotyni
z limburskiej Prowincji Świętej Trójcy. Warto podkreślić, że był to jedyny „zakon” męski rezydujący i działający na terenie Wolnego Miasta Gdańska, posiadający wszelkie pozwolenia i pełnomocnictwa od Senatu miasta.
Pallotyni prowadzili tutaj Niższe Seminarium Duchowne oraz podejmowali wielopłaszczyznową działalność duszpasterską przy kaplicy. Godny uwagi jest fakt, że w okresie międzywojennym tutaj mieszkał i działał duszpastersko polski pallotyn – ks. LEON BEMKE, profesor Gimnazjum Polskiego, kapelan Wojska Polskiego, współorganizator duszpasterstwa harcerzy i Polaków.
Po zajęciu Gdańska przez hitlerowców, pallotyni zostali wysiedleni z domu przy ulicy Skłodowskiej Curie. Dom zakonny przekształcono w Instytut Higieny a z kaplicy utworzono aulę wykładową. Wówczas przekazano pallotynom zamknięty wcześniej kościół polski p.w. Chrystusa Króla w Gdańsku. Po przejęciu i dostosowaniu go do użytku, pallotyni wznowili duszpasterstwo wśród Polonii. Po wojnie, w 1945 roku, na posesję do Gdańska – Wrzeszcza przybyli polscy pallotyni, osiedlając się w poniemieckim baraku, otwierając kaplicę p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej. Po rozbudowie, kaplica została uroczyście poświęcona 8 grudnia 1958 roku przez biskupa Edmunda Nowickiego. Przedwojenne, poniemieckie zabudowania pallotyńskie zajęła wówczas Akademia Medyczna. Od momentu jej powstania w 1945 roku, pallotyni rozpoczęli na szeroką skalę pracę duszpasterską wśród chorych, personelu medycznego oraz wśród studentów.

W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku otrzymano od ówczesnych, komunistycznych władz pozwolenie na budowę obiektu mieszkalnego dla zakonników, a w latach osiemdziesiątych na budowę kościoła. Budowę obecnego kościoła rozpoczęto w czerwcu 1982 roku. 5 grudnia tego samego roku dokonano poświęcenia dolnego kościoła i wmurowano kamień węgielny, poświęcony przez Jana Pawła II. Budowę świątyni wraz
z wystrojem wnętrza ukończono w listopadzie 1985 roku. Dwa miesiące wcześniej tegoż roku została erygowana przez ówczesnego Biskupa Gdańskiego – Tadeusza Gocłowskiego CM, parafia p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej.
3 września 1989 roku bp Tadeusz Gocłowski CM dokonał aktu dedykacji świątyni.

To przy tym kościele rodził się Ruch Hospicyjny, zainicjowany przez ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC. To tutaj, w pallotyńskich budynkach, podczas rozruchów w Stoczni Gdańskiej spotykali się opozycjoniści. To tutaj do dzisiaj w duchu pallotyńskim, kształtowane są elity lekarskie. To tutaj posługujący pallotyni obejmują pracą duszpasterską chorych z pobliskich szpitali i klinik, profesorów, wykładowców, pracowników i studentów Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Politechniki Gdańskiej. To tutaj pallotyni rozwijają z pozytywnym skutkiem duszpasterstwo dzieci przedszkolnych i szkolnych. Na terenie parafii działa Hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC.

W roku jubileuszu 50 – lecia kanonizacji świętego Wincentego Pallottiego, Metropolita Gdański arcybiskup Sławoj Leszek Głódź, dekretem z dnia 9 stycznia 2013 roku, nadał kościołowi parafialnemu nowy tytuł: Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Wincentego Pallottiego. 21 stycznia 2013 roku podczas uroczystej liturgii, w obecności Prowincjała ks. dra Adriana Galbasa SAC, licznie zgromadzonych członków Zjednoczenia Apostolskiego, duchowieństwa diecezjalnego i zakonnego oraz parafian, ks. arcybiskup Sławoj Leszek Głódź poświęcił dedykowaną św. Wincentemu Pallottiemu ikonę i wprowadził Jego relikwie do świątyni.